Ta eklektyczna kamienica znajduje się na ulicy Smolnej nr 40, w sąsiedztwie Pałacu Branickich (róg Smolnej i Nowego Światu). Wybudowana została w 1903 r. na terenie dawnego ogrodu pałacowego Róży Branickiej wg projektu Bronisława Brochowicz-Rogóyskiego dla Ksawerego hrabiego Branickiego. Jest bogatsza w ozdoby architektoniczne elewacji od pozostałych czterech kamienic w ciągu na Smolnej (od nr 30 do 40) wybudowanych przez Branickich, gdyż miała służyć im samym. W czasach swojej świetności ten budynek o charakterze pałacowym zachwycał bogactwem dekoracji zewnętrznej oraz luksusem wnętrz. Po jej wybudowaniu zamieszkał w niej, na ostatnim piętrze, gdzie miał też swoją pracownię, Franciszek Żmurko, jeden z najbardziej znanych warszawskich malarzy doby akademizmu, autor portretów dam z towarzystwa. Od 1926 r., po śmierci ojca, odziedziczył ją Adam Maria Jan Branicki. W 1944 r. kamienica została zbombardowana i spaliła się. Odbudowano ją po wojnie. Ten popadający w coraz większą ruinę budynek wkrótce ma być odzyskany przez jego prawowitych właścicieli, tj. potomków Branickich. Na chwilę obecną (od kilkudziesięciu lat) głównym „lokatorem” kamienicy jest ZSMP. Efekty jego bytności widać gołym okiem.