Jest to ulica idąca od Wybrzeża Kościuszkowskiego do Krakowskiego Przedmieścia. Niegdyś był to wąwóz, którym płynął strumień i biegła droga do rzeki. Wywożono nią śmiecie oraz gnoje z miasta i dlatego w XVII w. otrzymała nazwę ul. Gnojowej. W połowie XVIII w. została wybrukowana. W latach 1775-1864 prowadziła do drewnianego mostu łyżwowego. Nazwę Bednarska otrzymała urzędowo w 1770 r. Około 1775 r. kasztelan Jezierski wybudował przy Bednarskiej nad Wisłą pałacyk i osławione łaźnie z domem schadzek, zwane Kasztelanką. W XIX w. Bednarska była ulicą kilku hoteli, zabudowana przeważnie klasycystycznymi kamienicami. Zniszczona w 1944 r., została odbudowana w latach 1949-50. Wzniesiono wówczas dwupiętrowe domy, pozostawiając dawne elewacje Corazziego i Gaya. Przy Bednarskiej znajdują się trzy skwery: Samuela Orgelbranda, Zgrupowania AK „Róg” i Radiowej Rodziny Matysiaków.