Niewielki kościół pw. św. Barbary zbudowany został w połowie XIV wieku. Pierwotnie był kaplicą, a następnie stał się kościołem filialnym parafii w Lubieszewie. Jest to skromna świątynia o wnętrzu z płaskim stropem. Kościół wzniesiony został na planie prostokąta, bez wydzielonego prezbiterium, z zakrystią przy ścianie północnej. Przykryty jest dwuspadowym dachem z sygnaturką, zachowana została unikatowa w skali regionu więźba storczykowa. Przy ścianie zachodniej w późniejszym okresie zbudowano niską, drewnianą wieżę. Posadzki kościoła są wtórne, XVII-wieczne, z zachowanymi niewielkimi fragmentami oryginalnych, średniowiecznych płyt. Posadzka kruchty jest ceglana. Z pożaru, jaki miał miejsce w latach pięćdziesiątych XX wieku, udało się uratować XVII-wieczną ambonę oraz ośmiometrowe malowidło przedstawiające Drogę Krzyżową Chrystusa, umieszczone w balustradzie chóru.