Zalążkiem tarnobrzeskiego szpitala był mały przytułek dla starców i chorych w Miechocinie założony w dobrach rodziny Tarnowskich w roku 1864. Właściwy budynek szpitala został ufundowany w lutym 1904 roku przez hrabię Zdzisława Tarnowskiego jako wotum dziękczynne za uzdrowienie matki Zofii znanej z działalności na rzecz ubogich i potrzebujących. Fundacja ta była również pokłosiem uchwały sejmu galicyjskiego z maja 1900 r., który uznawał potrzebę budowy takowej placówki. Eklektyczny budynek szpitala z XIX w. (stara część) znajduje się przy ul. Mickiewicza w Tarnobrzegu.