Skansen w Chorzowie wziął swoje początki w latach 30-tych XX w., kiedy w katowickim Parku Kościuszki wyznaczono lokalizację na jego budowę. Inicjatywa miała wielu zwolenników jak i przeciwników, co wpłynęło na wstrzymanie ww. planów i zawieszenie ich na kilka lat. Dzięki zaangażowaniu się w projekt Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego temat ruszył ponownie i rozpoczęto pokonywanie barier w tworzeniu Górnośląskiego Parku Etnograficznego. W dużej mierze sprawa nabrała biegu dzięki uzyskaniu pozytywnej akceptacji i zainteresowaniu się projektem wojewody śląsko-dąbrowskiego Jerzego Ziętka. Zrezygnowano z pierwszej lokalizacji, powstała nowa propozycja, aby umieścić GPE na niezagospodarowanych wówczas terenach Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie, który był „oczkiem w głowie” ówczesnego wojewody. W pierwszym etapie przeniesiono na teren parku kilka obiektów i całości nadano nazwę Muzeum Wsi Śląskiej, która funkcjonowało do 1969 r. Obecnie na 22 ha powierzchni w ramach GPE zebrano około 80 zabytkowych obiektów, przeniesionych, odbudowanych lub zrekonstruowanych z terenu pięciu podregionów Górnego Śląska, a także Zagłębia Dąbrowskiego. Znajduje się w nim wiele „perełek” architektury drewnianej, które udostępniono zwiedzającym łącznie z tradycyjnym zabytkowym wyposażeniem, w wielu przypadkach z możliwością zapoznania się z tradycjami i bezpośrednim uczestnictwem w czynnościach codziennych wg historycznego scenariusza.