"Ładne to miejsce. Jezioro dosyć rozległe, wysoko i samotnie leży; otacza go żyjąca przyroda; ale wycięty w koło niej las i pnie zrębu ujmą mu wiele; sama też woda nie czysta, a brzegi bagniste utrudniają do niej przystęp" - informował nas w 1835 r. Seweryn Goszczyński.

Smreczyński Staw jest największym jeziorem Tatr Zachodnich wypełniającym powstałą z roztopienia martwego lodu misę. Leży na wysokości 1226 m n.p.m., a jego obecna powierzchnia to 0,75 ha (około sto lat temu było to 3,6 ha; różnica wynika z ciągłego procesu zanikania misy jeziornej z powodu zarastania przez zbiorowiska mchu torfowca). Brak tu stałego przepływu wody, przez co jest ona uboga w tlen i ma barwę brunatną. Głębokość jeziora wynosi średnio 1,8 m (w najgłębszym miejscu 5,2 m).

Staw odwiedzano już w XIX w., w 1896 r. Towarzystwo Tatrzańskie postawiło tu altanę, która została zniszczona w okresie I wojny światowej i rozebrana w 1925 r. Parę lat temu przy brzegu jeziora postawiono kilkanaście ławek, które pozwolą odpocząć po spacerze i nacieszyć oko panoramą otaczających nas szczytów.

Aby dojść do stawu, należy odbić w lewo na czarny szlak turystyczny (niemalże przy schronisku Ornak). Szlak nie nastręcza trudności technicznych, wiedzie przyjemną, leśną ścieżką nieco pod górkę; jego przejście w górę zajmuje około pół godziny, w dół - 20 minut.