Leży w południowym zakątku województwa śląskiego w Kotlinie Oświęcimskiej na terenie ograniczonym od północy rzeką Wisłą, od zachodu Białą. W części wschodniej sąsiaduje z przedgórzem Beskidu Zachodniego. Ładnie usytuowana w nizinnej części przedgórza, pośród wiekowych stawów rybnych sięgających XVI wieku, pokrytej lasem mieszanym południowej części. Dzieje miejscowości sięgają czasów Mieszka I - na tym terenie udokumentowano istnienie średniowiecznego grodziska Wiślan. Historia związana jest kolejno z kasztelanią oświęcimską, księstwem oświęcimsko-zatorskim i „Państwem Żywieckim”. W 1100 roku zbudowano tu pierwszy drewniany kościół. W okresie transformacji opanowana przez luteranizm, kalwinizm i protestantyzm, by w wieku XVII powrócić do kościoła katolickiego. Wiek XV i XVI to rozwój tych terenów oparty na gospodarce stawowej, stanowiącej ich tradycję do tego stopnia, że wyhodowano odmianę karpia hodowlanego tzw. polskiego, co było osiągnięciem na znaczną skalę. O randze tej okolicy może świadczyć fakt, że w 1784 r. na mocy dekretu wojewody krakowskiego utworzone zostało stanowe Państwo Bestwińskie. Tereny te pamiętają choćby  sławną wyprawę wojsk króla Jana III Sobieskiego pod Wiedeń, które w 1683r. odwiedziły Bestwinę; działania konfederatów barskich w 1769-1771czy przejście w 1813 r. wojsk Księcia Józefa Poniatowskiego, które pozostawiły po sobie niszczejący krzyż napoleoński.  W XIX i XX wieku tereny te weszły w skład posiadłości rodziny Habsburgów. W latach 1824-1826 z inicjatywy arcyksięcia Karola Ludwika Habsburga wybudowano pałac w stylu późnoklasycystycznym i utworzono park pałacowy. Obecnie znajduje się w nim Urząd Gminy Bestwina.