Pałac ten znajduje się na ulicy Długiej 7, róg Kilińskiego. Powstał na początku XVIII w. (ok. 1720 r.) wg projektu stworzonego 20 lat wcześniej przez Tylmana z Gameren. Pierwotnie miała być to kamienica. Swoją nazwę zawdzięcza marszałkowi nadwornemu koronnemu Kazimierzowi Raczyńskiemu, ówczesnemu właścicielowi pałacu, który w latach 1786-89 gruntownie go przebudował wg planów Jana Chrystiana Kamsetzera. Dalsze dzieje budynku związane były z sądownictwem. Od 1827 r. w pałacu mieściła się Komisja Rządowa Sprawiedliwości, zaś po jej likwidacji (1876 r.) sądy. W latach 1919-39 swoją siedzibę miało tu Ministerstwo Sprawiedliwości. W sierpniu 1944 r. był tu szpital powstańczy. W okolicach budynku rozegrały się wyjątkowo tragiczne wydarzenia. 24 stycznia 1944 roku hitlerowcy rozstrzelali pod murem 50 przypadkowo zatrzymanych mieszkańców stolicy. 13 sierpnia eksplodował czołg-pułapka, zabijając około 80 powstańców. Największa zbrodnia miała miejsce 1 września 1944 r., kiedy to Niemcy wymordowali personel i chorych szpitala - w sumie około 430 osób, a sam gmach podpalili. Aktualnie mieści się tu Archiwum Główne Akt Dawnych z najcenniejszym polskim zbiorem dokumentów. Największą atrakcją rezydencji jest zrekonstruowana po zniszczeniach wojennych Sala Balowa ozdobiona sztukateriami i obrazami alegorycznymi, przedstawiającymi ideę sprawiedliwości.