Dawny klasztor Dominikanek budowany był w kilku etapach. W latach 1524-1527 wzniesiony został mur, który był zachodnim odcinkiem miasta, i to ten mur w połowie XVI wieku został wykorzystany na zachodnią ścianę skrzydła południowego i zachodniego klasztoru. W połowie XVII wieku posiadał trzy skrzydła: południowe, zachodnie i północne. Około 1650 roku zostało dobudowane wschodnie skrzydło, a rozebrane zachodnie. W roku 1784 nastąpiła kasata zakonu przez zaborcę austriackiego. Budynek klasztorny został przeznaczony na magazyn, a następnie szpital wojskowy, a w 1830 roku na kasyno oficerskie, które działało do 1979 roku. W latach 30-tych nastąpił remont obiektu, odbudowano wtedy zachodnie skrzydło, wykorzystując pozostałe fundamenty, które ponownie zostało rozebrane w latach 50-tych z powodu zniszczeń drugiej wojny światowej. W latach 80-tych przeprowadzony został generalny remont budynku, zostało zrekonstruowane skrzydło zachodnie. W budynku znajdowały się: kino, sale ekspozycyjne i kasyno oficerskie.