Pomnik Orląt Przemyskich znajduje się w dzielnicy Zasanie. Upamiętnia on młodych polskich obrońców miasta przed Ukraińcami i Rosjanami w latach 1918-1921. Pierwszy pomnik przedstawiał obelisk w stylu modernistycznym, przy którym umieszczona była postać młodego obrońcy. Autorem pomnika był Jan Turowski oraz prof. Józef Starzyński. Monument został odsłonięty 11 listopada 1938 roku na placu Konstytucji 3 Maja. W 1939 roku, w czasie okupacji niemieckiej, nacjonaliści ukraińscy chcieli zniszczyć pomnik, ale przeciwny temu był niemiecki burmistrz miasta Hahn. Jednak nacjonaliści nie mogli się pogodzić z tą decyzją i w noc z 23 na 24 kwietnia 1940 roku pomnik poważnie został przez nich uszkodzony, a następnie ze względów bezpieczeństwa latem rozebrany. W okresie komunistycznym podejmowano wiele prób odbudowy pomnika, ale z przyczyn ideologicznych do tego nie doszło. Dopiero po zmianie ustroju pomnik został odbudowany. 11 listopada 1989 roku poświęcono i wmurowano kamień węgielny. Była to część płyty ze starego pomnika, która została ukryta i przechowywana przez mieszkańca Przemyśla. Pomnik przedstawia posąg młodzieńca z bronią zwróconego w kierunku wschodnim, który jest umieszczony na betonowym postumencie obłożonym piaskowcem i zwieńczonym orłem. Na nim widnieje napis, który brzmi: "Orlętom Przemyskim poległym za ojczyznę 1918-1921". Monument został uroczyście odsłonięty 11 listopada 1994 roku przed Domem Robotniczym, na placu imienia Orląt Przemyskich. Przy pomniku znajduje się osiem tablic, które poświęcone są Polakom walczącym za Ojczyznę, począwszy od powstania kościuszkowskiego, poprzez powstanie listopadowe, styczniowe. Tablice te poświęcone są: Orlętom Lwowskim, Szarym Szeregom, wojskom Korpusu Ochrony Pogranicza, aż do żołnierzy biorących udział w walkach na frontach II wojny światowej (wschodnim i południowym).