Krasne

Park dworski

Na początku XX wieku, z inicjatywy Ludwiki Krasińskiej, stary dworski park w Krasnem, uległ całkowitej przebudowie. Prace nad przebudową powierzyła ona młodemu, zdolnemu dyrektorowi ogrodów miejskich w Warszawie Franciszkowi Szaniorowi, który na obszarze 22 hektarów otoczonych murem, zaprojektował park krajobrazowy. Szanior Wykorzystał zachowane okazy starodrzewu oraz wprowadził wiele nowych gatunków drzew i krzewów, także egzotycznych. W tym celu zostały sprowadzone dobrze znoszące nasz klimat oryginalne gatunki znad Morza Śródziemnego oraz Kanady.

Ze starych stawów znajdujących się w głębi parku Szanior urządził dwa zbiorniki wodne. Nadał im formy liter "D" i "K" w rzucie poziomym, tj. "Dobra Krasne" z wysepką pośrodku litery "D". Zbiorniki wodne otoczył szpalerami drzew (m.in.: strzyżonych grabów) o całkowitej długości około 1500 m. W tych warunkach dwór Krasińskich stojący w parku, był oazą ciszy i spokoju.

Zaproponował: sylwek

Więcej znajdziesz w Polska Niezwykła mazowieckie

Jedną z największych atrakcji parku w Krasnem była aleja grabowa. Drzewa sadzono w równych odległościach co 1 metr. Przez wiele lat były specjalnie przycinane tworząc gęsty, zielony latem mur, od ciemnych liści aleja zwana była "czarną drogą”. Ostatnim ogrodnikiem w majątku był Jan Pajewski, który jeszcze do początku lat 60. zajmował się pielęgnowaniem alei grabowej. Po jego śmierci drzewa wyrosły i zdziczały. Pan Pajewski zajmował się także pałacowymi szklarniami. Wiosną można było u niego kupić piękne fiołki alpejskie. Pomocnikiem pałacowego ogrodnika był Marceli Nowotko. Aleja grabowa w Krasnem jest najdłuższą aleją w Polsce, i prawdopodobnie w Europie. Ma 1,5 kilometra długości(katerina)