Jednym z najcenniejszych zabytków krakowskiego Muzeum Archeologicznego jest wydobyty w 1848 roku z rzeki Zbrucz na Ukrainie posąg o czterech twarzach. Jest to słup czworościenny; wszystkie jego ściany pokryte są płaskorzeźbami podzielonymi na trzy piętra. W dolnej części występują trzy postacie męskie, klęczące z podniesionymi rękami, jakby podtrzymujące pozostałe piętra; pas środkowy to cztery postacie (każda na innej ścianie) tworzące korowód taneczny; na samej górze znajdują się cztery postacie, które łączy wspólna głowa o czterech identycznych twarzach, nakryta stożkowatą czapką. Każda z tych postaci trzyma w rękach inne atrybuty: pierwsza - róg, druga - wieniec lub pierścień, trzecia w miejscu nóg ma wyrzeźbiony miecz i konika, czwarta zaś nie ma żadnych atrybutów. Posąg uważany jest za wyobrażenie bóstwa związanego z religią Słowian - uważa się, że przedstawia Światowida - boga słońca, ognia, wojny, urodzaju, ale poszczególne płaskorzeźby tłumaczone są bardzo różnie. Kopię tego posągu możemy oglądać pod Wawelem od strony ul. Grodzkiej.