Jedna z najokazalszych kamienic przy Nowym Świecie powstała w latach 1821-1826. Budynek wzniesiono dla Michała Zrazowskiego na terenie dziedzińca pałacu Sułkowskich i targowiska nazywanego Zrazowskim. Długa, klasycystyczna fasada frontowa ozdobiona jest pośrodku portykiem z sześcioma półkolumnami jońskimi oraz dwoma bocznymi pseudoryzalitami z pilastrami jońskimi. Kamienica uległa zniszczeniu we wrześniu 1939 r. Odbudowano ją po wojnie, w latach 1948-1949.