To nietypowy meczet, bo bez minaretu, który w zasadzie jest takim obiekcie nieodzowny. W krajach muzułmańskich z minaretów rezygnuje się tylko ze względów klimatycznych - nie wznosi się ich tam, gdzie często wieją silne wiatry. W Europie głos muezzina nawołującego pięć razy dziennie do modlitwy mógłby być dokuczliwy dla mieszkańców, którzy przyzwyczajeni są raczej do dźwięku kościelnych dzwonów. W meczecie przy Wiertniczej zachowane zostały natomiast inne zasady budowy tego typu obiektów: podłoga wyłożona jest dywanami (dlatego, tak jak do innych meczetów przy wejściu na salę modłów należy zdjąć buty), w sali modłów znajdują się też mihrab i minbar. Mihrab to ozdobna nisza wyznaczająca kierunek Mekki - spełnia podobną rolę, do tej jaką w kościele chrześcijańskim pełni ołtarz i absyda orientowane na Jerozolimę. Minbar pełni rolę kazalnicy, najczęściej wykonany jest z drewna i również zdobiony. W świątyni muzułmańskiej nie znajdziemy obrazów świętych. W islamie obowiązuje zakaz przedstawiania wizerunku Allacha i jego proroków (co przekłada się też na niechęć ortodoksyjnych muzułmanów do fotografowania się). Obrazy świętych zastąpione zostały planszami z imieniem Allacha i z cytatami z Koranu, oczywiście pisanymi alfabetem arabskim, który jest jedynym uznanym alfabetem islamu. Warto wybrać się do meczetu w większej grupie i zarezerwować spotkanie z Imamem. W trakcie wizyty, będąc gośćmi Imama, można poznać założenia architektoniczne obowiązujące przy budowie meczetów, dowiedzieć się jakie są główne zasady religii islamskiej oraz uzyskać informacje o kulturze muzułmańskiej. (marywil)