Kamienica do 1810 r. stanowiła własność kapituły łowickiej. Część jej została sprzedana Henrykowi Prochnau, następnie budynek przeszedł w ręce rodziny Brzozowskich. Mieściła się tu również cukiernia Gierasiewicza.

W prawej narożnej części znajdowały się obiekty szkolne, szkoła żydowska, szkoła miejska początkowa, organizowane były też kursy dla dorosłych analfabetów. Działała tu również apteka Wacława Hirszowskiego a następnie rodziny Tylmanów. W okresie międzywojennym na pierwszym piętrze mieściło się Muzeum Miejskie im. Władysława Tarczyńskiego, na drugim piętrze Muzeum Etnograficzne Anieli Chmielińskiej. W latach 1926-1936 muzeum zwiedziło 55 tys. osób. Po upaństwowieniu kamienica została przeznaczona na cele medyczne, mieściła poradnie i przychodnie lekarskie. Obecnie gmach stanowi własność Starostwa Łowickiego.

Autor: Zdzisław Kryściak