Łódzka palmiarnia jest jednym z najnowocześniejszych obiektów tego typu w Europie. Zajmuje powierzchnię 1100 m² i składa się z trzech odrębnych części - pawilonu śródziemnomorskiego, tropikalnego i pawilonu z kaktusami. Kolekcja roślin ma bardzo długą historię i sięga czasów I wojny światowej, kiedy to do szklarni miejskich trafiły duże okazy palm i innych roślin pochodzące z oranżerii łódzkich fabrykantów i carskich urzędników. W 1956 roku palmiarnia została udostępniona publiczności po raz pierwszy. Kolejne modernizacje wymuszone wzrostem roślin przeprowadzono w 1970 roku i w latach 1998-2003. Podczas tej ostatniej przebudowy gmach starej palmiarni obudowano nową, przeszkloną aluminiową fasadą na stalowej konstrukcji.