Twierdza Malbork, nazywana też twierdzą Przedmoście, była jedną z głównych linii oporu strzegących mostów tczewskich na Wiśle i malborskiego mostu na Nogacie. Umożliwiała - w razie potrzeby - bezpieczne wycofanie wojsk przez obie rzeki. Twierdza wzniesiona została przez Prusaków w latach 1899-1902. Główną część jej pierścienia tworzyło 10 niewielkich fortów. W każdym z nich znajdował się schron dla ok. 120 żołnierzy, otoczony fosą i zasiekami z drutu kolczastego.

W latach 1899-1903 na prawym brzegu Nogatu wzniesiono zespół fortyfikacji oddalonych ok. 4 km od miasta. Znajdował się tam m.in. punkt oporu piechoty "Piaski" (przy drodze do Elbląga). Dziś do Fortu "Piaski" najłatwiej dojść od strony ul. Wąskiej lub Kasztanowej.

Po wybuchu I wojny światowej umocnienia znacznie rozbudowano. Twierdza Malbork stanowiła północny kraniec tzw. Linii Dolnej Wisły, w której skład wchodziły m.in. twierdza Grudziądz i twierdza Toruń.