Barokowy kościół wybudowany pod koniec XVII w. Był używany przez franciszkanów, później przez salezjanów na końcu przejęli go paulini. Obiekt trudny do sfotografowania ze względu na to, że znajduje się pomiędzy kamienicami.

Kościół wydaje się być zbudowany na podarowanej posesji o czym świadczy jego posadowienie pomiędzy budynkami mieszkalnymi oraz rozmiary 18 m szerokości i 30 m długości, być może za kościołem znajdował się ogród sięgający fosy miejskiej. Budowę świątyni zrealizował Mateusz Biener według projektu nieznanego włoskiego architekta.

Fasadę trójosiową dzielą podwójne pilastry z częściowym belkowaniem, szczyt z trójkątnym naczółkiem połączony z niższą kondygnacją wolutowymi spływami. Ta forma architektoniczna stała się wzorcem do naśladowania w późniejszych kościołach barokowych na Śląsku.

W latach II wojny odprawiane tu były msze dla Polaków sprowadzonych do Breslau na przymusowe roboty.