Mury miejskie Krakowa budowane były od XIII do XIV wieku. Na ich budowę zezwolił książę Leszek Czarny. Umocnienia składały się z podwójnego ciągu murów (wewnętrzny o wysokości 7 m i grubości 2,5 m oraz zewnętrzny o wysokości 2 m) oraz fosy. Dodatkowo mur wewnętrzny zawierał w swoim ciągu 10-metrowe baszty. W XIV wieku 17 baszt było utrzymywanych i w razie potrzeby obsadzanych przez cechy krakowskich rzemieślników. Z upływem wieków oraz w wyniku toczonych walk obwarowania sukcesywnie popadały w ruinę. Na początku XIX wieku cesarz austriacki Franciszek I nakazał ich rozbiórkę. Przy okazji renowancji Plant zaznaczono wysokim (do 50 cm) murkiem przebieg umocnień, a w miejscach baszt i bram położono kwadratowe płyty z tablicami informacyjnymi. Dzięki temu można wyobrazić sobie ich dawny wygląd.