Świątynia zbudowana została w połowie XIII wieku z kostki granitowej w stylu romańskim. Fundatorami kościoła byli chwarszczańscy templariusze. Początkowo budowla nie posiadała wieży, dopiero w następnych stuleciach dobudowano masywną kamienną wieżę. Na przestrzeni wieków świątynia była kilkakrotnie niszczona i odbudowywana. Po pożarze wieży pod koniec XIX wieku częściowo ją rozebrano i odbudowano z użyciem cegły i drewna, z którego wykonano strzelistą wieżyczkę. Dawniej kościół posiadał trzy XV i XVI-wieczne dzwony, które zaginęły podczas II wojny światowej. Do 1945 roku przy świątyni znajdował się cmentarz, którego ślady widoczne są jeszcze na przykościelnym murze. Obecnie jest to kościół pw. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych.