Neorenesansowy pałacyk wybudowany został w latach 1898-1901. Budynek przez lata służył wielu właścicielom. Początkowo mieściła się w nim Komenda Główna Garnizonu Pruskiego. W latach, gdy Gdańsk był Wolnym Miastem swoją siedzibę mieli tu wysocy komisarze Ligi Narodów.

Podczas II wojny światowej budynek przejęli Niemcy dla Wehrkreiskommando i NSDAP. Po 1945 roku był jednym z nielicznych budynków ocalałych z pożogi wojennej w dość dobrym stanie. Zapewne to zadecydowało, że na kilkanaście kolejnych lat stał się siedzibą PPS, a później PZPR. W 1957 roku do budynku wprowadzili się studenci - powstał legendarny Klub Studentów Wybrzeża „Żak”, który odegrał dużą rolę w życiu kulturalnym miasta.

Od 1999 roku obiekt pełni funkcję Nowego Ratusza, w którym swoją siedzibę ma Rada Miasta Gdańska.