Kościół pw.św. św. Wawrzyńca i Katarzyny to budowla drewniana, z lat 1761-1764 z fundacji ówczesnego dziedzica Ignacego Strzembosza, dostawiona do XVII wiecznej murowanej kaplicy.

Świątynia jest orientowana, wykonana z drewna w konstrukcji zrębowej, oszalowana deskami. Kościółek jest jednonawowy, z prezbiterium węższym od nawy i zamkniętym wielobocznie, do prezbiterium dostawiona jest zakrystia, a przy nawie stoi murowana kaplica św. Rozalii. Na wyposażeniu kościoła są organy klasycystyczne z 1801 r. W ołtarzu główny z ok.1875 r. obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku, dwa ołtarze boczne z I poł. XIX w. z obrazami św. Jana Nepomucena i św. Walentego z końca XVIII w. W kaplicy dwa ołtarze barokowe z końca XVII w. Obok kościoła znajduje się dzwonnica, w której są trzy dzwony: Maria, Katarzyna i Wawrzyniec sprowadzone w 1948 r. Budowla przerabiana dwukrotnie w XIX w. Po ostatniej wojnie dwukrotnie prowadzono tu prace: w roku 1961 i 1974.