Jedna z ośmiu bram średniowiecznego miasta, została wzniesiona w XIV wieku, a w XV w. nadbudowana. Nazwę zawdzięcza sąsiedztwu (do XVII w.) klasztoru Benedyktynek i kościoła Świętego Ducha. Od XIX w., po przebudowie brama spełniała funkcje mieszkalne.

Brama zachowała widoczne elementy systemu obronnego: masywne wrota, wnękę na podnoszoną bronę oraz kaszownik - otwór, przez który zrzucano na atakujących kamienie i wylewano wrzątek.