Kożuchów to jedno z tych małych prowincjonalnych miasteczek, w których czas zatrzymał się mniej więcej na przełomie średniowiecza i nowożytności. Jak przed wiekami staromiejskie centrum otoczone jest pierścieniem gotyckich obwarowań zachowanych w dość dobrym stanie. W jednej z kamiennych baszt, stojącej niegdyś przy rozebranej już w XVIII w. Bramie Krośnieńskiej, znajduje się wystawa poświęcona historii miasta. Nieopodal wznosi się duży gmach dawnego zamku, zamienionego po rozbudowie w XVII w. na klasztor karmelitów, pełniący obecnie funkcję domu kultury. W maju na dziedzińcu zamku i pod murami miasta można zobaczyć średniowiecznych rycerzy, przybyłych na doroczny turniej.
Mimo zniszczeń wojennych i późniejszych zaniedbań na kożuchowskiej starówce zachowało się sporo zabytkowej zabudowy. Dosyć niecodziennie prezentuje się bryła okazałego ratusza, złożona z elementów gotyckich, neoromańskich i... powojennego socrealizmu. Najciekawszym zabytkiem Kożuchowa jest jednak dawny cmentarz ewangelicki (dziś lapidarium), założony poza murami miejskimi już w 1634 r. (!) i użytkowany sporadycznie do końca II wojny światowej. Na cmentarzu (o pow. ok. 1 ha) znajduje się ok. 250 tablic nagrobnych wmurowanych w ogrodzenie, kilkadziesiąt nowszych, wolno stojących nagrobków i 15 kaplic grobowych, jak również setki drobniejszych, rozrzuconych po całym terenie fragmentów. Są wśród nich wspaniałe nagrobki figuralne z XVI i XVII w., przedstawiające zakutych w zbroje rycerzy i damy w powłóczystych szatach, otoczone wieńcem rodowych herbów. Dla epigrafików, czyli badaczy starodawnych napisów, szczególnie interesujące są liczne tablice barokowe i rokokowe z XVII-XVIII w., zawierające długie inskrypcje. Kożuchowskie lapidarium to również niewyczerpane źródło rozmaitych symboli religijnych, w tym zwłaszcza motywów wanitatywnych (związanych ze śmiercią i przemijaniem). Wśród czaszek, kościotrupów z kosami, zgaszonych pochodni, uschniętych drzew można znaleźć również tak oryginalne, jak rozwieszona pajęczyna czy aniołek puszczający mydlane bańki...
Klucz do bramy lapidarium znajduje się w dyrekcji domu kultury - tel. 068 355 35 36.