W ścianę nawy głównej w gotyckim kościele w Czarnowie nad Wisłą wmurowana jest niepozorna płyta z alabastru o wymiarach 21 x 78 cm, przedstawiająca scenę Ukrzyżowania. Wokół krzyża unoszą się aniołowie, którzy ocierają krew z głowy Jezusa i zbierają jej krople do podstawionych kielichów. U jego stóp - zgodnie z przekazem biblijnym - stoi św. Jan z omdlewającą Maryją, ale po drugiej stronie widzimy rycerza w zbroi, z mieczem i tarczą, który podnosi rękę w geście przysięgi. Może to krzyżowiec, który składa pobożny ślub i za chwilę wyruszy na organizowaną przez Krzyżaków krucjatę przeciwko niewiernym na Litwie? 

Płyty alabastrowe ze scenami religijnymi były masowo wytwarzane w XIV-XVI w. w Anglii, głównie w Nottingham, i drogą morską rozprzestrzeniały się po całej Europie. Zamawiali je zamożni fundatorzy lub przywozili z podróży kupcy i pielgrzymi, by złożyć jako wotum w swoich kościołach parafialnych. Kiedyś musiało być ich znacznie więcej, lecz wojny i zamieszki reformacyjne, a także nietrwałość materiału, z którego je wykonano, sprawiły, że w całej Polsce znajduje się tylko kilkanaście podobnych zabytków i jedynie dwa pełne ołtarze złożone z kilku płyt w Bazylice Mariackiej w Gdańsku. Płyta z Czarnowa nie należy do najdoskonalszych, jest trochę zatarta (może pierwotnie umieszczono ją na zewnątrz kościoła?), lecz jej sędziwy wiek i zamorskie pochodzenie skłaniają do zadumy nad dziwnymi losami przedmiotów...