Istotnym elementem średniowiecznej miejskiej zabudowy zachowanym do naszych czasów są pozostałości murów obronnych. Budowę murów rozpoczęto na początku XIV w. Wznoszono je z kamienia i cegły. Do miasta można się było dostać przez trzy kamienne bramy wjazdowe: od północy Nową (wzniesioną najpóźniej, bo w 1 poł. XVII w.), od zachodu Wysoką i od południa Niską. Całe mury umocniono licznymi basztami, zaś w ich narożnikach umieszczono cztery wieże obronne. Dodatkowo pierścień murów otoczono wałami i fosami, które zasilała rzeka Drawa, a w części południowej kanał przekopany w połowie XIV w.

W 1916 r. powstał projekt odbudowy i rewaloryzacji zachowanych fragmentów murów, jednak z niewiadomych przyczyn nie został wcielony w życie.

Do dziś, z liczącego 1720 m ciągu średniowiecznych obwarowań miasta, dotrwały dwa fragmenty, które warto zobaczyć. Jeden, o długości ok. 10 m i wysokości 2 m, można zobaczyć przy ul. Cmentarnej, drugi, o długości ok. 15 m, przy dziedzińcu Szkoły Podstawowej nr 1 (od strony Drawy).