Historyzująco-modernistyczny budynek Łódzkiego Banku Handlowego, obecnie PKO BP (1905–1907). Gmach powstał w latach 1911-13 na działce, którą kupił na aukcji Bank Handlowy. W tym miejscu poprzednio stał pałac fabrykanta Juliusza Kunitzera, który po jego tragicznej śmierci niebawem spłonął.

Nowo wybudowany gmach oddano do użytku 13 lipca 1913 r. Pierwsza wojna światowa jak i światowy kryzys lat 30. spowodowały jego bankructwo. W 1936 r. P.K.O. zakupiło budynek za sumę 700 tyś. złotych, zaś otwarcie nowej siedziby ( poprzednia mieściła się przy ul.Narutowicza 45 ), uświetnili swoją obecnością najważniejsi dygnitarze miasta.

Zbudowany w stylu postsecesyjnego modernizmu, jako że pierwotnie był siedzibą Banku Handlowego, we wystroju wnętrz dominował Merkury (mitologiczny bóg handlu i kupców). Obecne były także rogi obfitości itp. Pomieszczenia dla klientów banku miały staranny wystrój, który charakteryzował się bogatym wnętrzem, sztukaterią, żyrandolami, kolumnami, pilastrami, boazeriami, marmurowymi okładzinami, posadzkami itd. Całości dopełniały stylowe meble,rzeżby chomików - symbolizowały gromadzenie i przechowywanie, sowy - mądrość i roztropność.

Niewątpliwą nowością techniczną była tzw. poczta pneumatyczna, która umożliwiała szybkie przenoszenie np. czeków z kasy do księgowości. Podczas II w. św. mieściła się tu Poczta Główna i Arbeitsamt czyli Urząd Pracy. Po wojnie od roku 1950 zmieniła się nazwa z Pocztowej Kasy Oszczędności, na Powszechną Kasę Oszczędności. W 1975 roku P.K.O. została włączona do NBP, a od 1 stycznia 1988 r. niejako "usamodzielniona" rozpoczęła działalność.