Zabytkowe szałasy pasterskie na polanach gorczańskich (Gorc Troszacki, Gorc Lubomirski, Stawieniec). Szałasy zostały wpisane do rejestru zabytków.

Polana na grzbiecie Gorca Troszackiego (1235 m) przestała być użytkowana jako pastwisko w latach 80-tych XX w. Jej środkowa część jest obecnie zarośnięta przez krzewy malin i borówek. Nocami na polanę przychodzą żerować dziki poszukujące bulw krokusów i pożywnych kłączy innych roślin. Nad polaną zobaczyć można czasami szybującego myszołowa, żyje tutaj też rzadki gatunek sowy - puszczyk uralski. Zmierzchem lub o świcie na polanę przychodzą paść się sarny, a nawet jelenie.

Do polany przylega od wschodniej strony, polana Gorc Porębski, na której znajduje się jeden odremontowany szałas pasterski. Drugi spłonął w 2004 r., prawdopodobnie w wyniku pozostawienia przez turystów niedogaszonego ogniska.

Polana Stawieniec znajduje się na południowym stoku Kudłonia, w dolinie Kamienieckiego Potoku. Również od lat nie jest użytkowana. Przed wojną istniało tu wzorcowe gospodarstwo halne. Budynki zostały jednak zniszczone w wyniku działań wojennych. Do dziś możemy tu podziwiać odbudowaną, tradycyjną gorczańską bacówkę oraz pozostałości drugiej. Wewnątrz odnowionego szałasu można zobaczyć część roboczą, w której znajduje się wyłożone płaskimi kamieniami palenisko, w którym warzono mleko na ser, a także stół i dwie ławy. Część mieszkalna posiada powałę z desek.