Refektarz należy do najciekawszych obiektów, stanowiących o bogactwie artystycznym klasztoru jasnogórskiego. To ciekawe miejsce wybudowano w drugiej połowie XVII w. Sufit pokrywa bogata sztukateria i polichromia. Autorem tej urzekającej wielkością i bogactwem jadalni klasztornej jest Karol Dankwart. Refektarz służy zakonnikom do spożywania codziennych posiłków, na przestrzeni wieków podejmowano w nim wybitne osobistości. W 1670 r. odbyło się tu przyjęcie weselne po ślubie króla polskiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego z Eleonorą Austriacką. W refektarzu, który jest jedną z najpiękniejszych sal reprezentacyjnych klasztoru, paulini goszczą głowy państw, kardynałów i biskupów oraz księży pielgrzymów.

Biblioteka klasztorna podzielona jest na dwie części: starą i nową. W starej bibliotece zgromadzono ok. 8 tysięcy starodruków oraz średniowieczne rękopisy iluminowane, w tym unikalne egzemplarze z królewskich zbiorów Jagiellonów. Sklepienie biblioteki zdobią freski z I połowy XVIII w. Księgi przechowywane są w drewnianych futerałach oprawionych w skórę ze złoconymi wytłoczeniami. Ozdobą biblioteki są również wspaniałe szafy biblioteczne i intarsjowane stoły - dzieło paulina, brata Grzegorza Woźniakowica.