Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza zbudowany został prawdopodobnie przed 1539 r. Jest to świątynia późnogotycka, zachowana bez większych zmian od czasu powstania. Kościół jest drewniany, posadowiony na wysokim kamiennym podmurowaniu, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, z wieżą o konstrukcji słupowej z nadwieszona izbicą, pochodzącą z 1617 r. Świątynia otoczona jest niskimi sobotami wspartymi na słupach. Pokrycie dachowe wykonano z gontu.

Na przełomie XVI i XVII w. parafię katolicką opanowali kalwini, a później arianie (przywrócona została dopiero w 1669 r.). Podczas II wojny światowej w rejonie kościoła, cmentarza i Górnego Nidku w kierunku Berna rozgorzała walka pomiędzy Armią Radziecką a rozpaczliwie broniącymi się Niemcami. W wyniku walk ucierpiały m.in. dom dworski dla służby, tzw. "hotel", położony obok cmentarza, kościół (trafiony dwoma granatami), ołtarz wielki, figury świętych, stacje Męki Pańskiej oraz kolumna podtrzymująca chór z organami.