Utworzony w 1963 r. rezerwat Dolina Mnikowska to niezwykle malowniczy wąwóz krasowy o powierzchni 20,43 ha, obejmujący przełomowy odcinek doliny Sanki o oryginalnych w kształtach skałach zboczowych i niezwykle zróżnicowanej szacie roślinnej. Rezerwat warto zobaczyć, bo jest jednym z najpiękniejszych obszarów Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. Głębokość wąwozu wyciętego w wapieniach jurajskich dochodzi do 80 m. Skały tworzą bardzo strome ściany, wrota skalne lub pojedyncze iglice. Występuje w nich ok. 10 jaskiń, jedna z nich ma długość 82 m.

W środkowej części rezerwatu znajduje się polanka, a ponad nią, we wnęce skalnej - ołtarz z dużym obrazem Matki Boskiej Skalskiej. Obraz ten namalowany został na skale przez Walerego Eljasza-Radzikowskiego w 1863 r. Niestety oryginalny obraz uległ zniszczeniu, a później nieudolnie namalowano go na nowo (ma być zrekonstruowany w pierwotnej wersji). Na polance stoją ławeczki dla turystów, zwykle przyjeżdżających tutaj na weekend, aby odpocząć.

Krajobraz naturalny tworzą porastające ściany wąwozu i dolinkę rzeki lasy (grąd, łęg i buczyna) oraz naskalne murawy kserotermiczne (m.in.: koniczyna długowłosa, oman szorstki, fiołek kosmaty, parzydło leśne i kozłek trójlistkowy). W dolinie można spotkać 17 gatunków roślin chronionych, w tym: buławnika, wawrzynek wilczełyko, lilię złotogłów, naparstnicę zwyczajną oraz konwalię majową. W jaskiniach zamieszkują liczne nietoperze. Ptaki reprezentowane są przez pustułki, ortolany i słowiki rdzawe.

Przez dolinę prowadzi wygodna trasa rowerowa i ścieżka turystyczna, przystosowana również dla turystów niepełnosprawnych. Dla turystów zmotoryzowanych przed wejściem do doliny w Mnikowie zorganizowano parking.