Zamek książęcy przy ul. Mickiewicza znajduje się w kompleksie gmachów na półwyspie (do 1866 r. był wyspą) jeziora Trzesiecko. Najstarsze skrzydło (południowe) pochodzi z 1 poł. XIV w. Wybudowano je w miejscu wcześniejszego grodziska słowiańskiego. Zamek, zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 13,6 x 33,5 m, ma mury o grubości prawie 2 m i wysokości 7 m.

W kolejnych stuleciach miała miejsce dalsza jego rozbudowa, m.in. wzniesiono skrzydło północne, a przy południowym dobudowano ceglaną wieżę, zwaną więzienną. W początkach XVII w. książę Ulryk kazał zburzyć skrzydło północne i wybudował w jego miejsce nowe, zburzone ponownie (i odbudowane) w XIX w. Powstało wtedy również skrzydło wschodnie - te obiekty istnieją do dziś.

Od 1606 r. zamek stał się rezydencją wdów po kolejnych książętach zachodniopomorskich. W 1653 roku zamek przejęła Brandenburgia i od tego czasu zaczął się on chylić ku upadkowi. W latach 1780-1793 działały w nim: manufaktura pasów kontuszowych, szpital i przytułek (1800-1880). Po wojnie zamek przejęło wojsko, a później mieścił się w nim dom wycieczkowy Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego "Jantaria".

W 1996 r. zamek został sprzedany prywatnemu właścicielowi. W kwietniu 2007 r. miasto ponownie stało się właścicielem obiektu.