Kościół św. Marcina (XVIII w.), z wykorzystaniem murów kościoła starszego, gotyckiego (1420). Pierwszy kościół w Pacanowie erygowany został w XII wieku przez biskupa Maura / pochowany w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu/. Po zniszczeniach wojennych podczas potopu szwedzkiego w XVII w. został gruntownie przebudowany w stylu barokowym. W tym samym czasie do świątyni jednonawowej dobudowane zostały kaplice: kaplica św. Anny z fundacji Marszałka Wielkiego Koronnego Mikołaja Zebrzydowskiego herbu Radwan /inicjatora rokoszu przeciw królowi Zygmuntowi III Waza/. Najstarsza jego córka Anna w roku 1603 wstąpiła do klasztoru Benedyktynek w Krakowie. Prawdopodobnie to wydarzenie było przyczynkiem fundacji kaplicy.

Kaplica Pana Jezusa, wybudowana po drugiej stronie nawy w stylu renesansowym. Ściany zewnętrzne z kamienną okładziną. Kaplica nakryta kopułą z latarnią. W XVIII w. kościół ponownie przebudowano tworząc z kaplicy św. Anny nawę boczną. Wybudowano również wieżę, która stanowi ścianę frontową kościoła. Wieża budowana na planie kwadratu z portykiem w górnej kondygnacji ponad wysokością nawy przyjmuje kształt budowli ośmiokątnej. Wieżę nakrywa kopuła z latarnią zwieńczona iglicą. Prezbiterium wewnątrz kościoła zamknięte absydą, węższe od nawy głównej polichromowane na błękitnym tle. Kościół nakrywa dwuspadowy dach, obniżony nad prezbiterium, z łukowato zamkniętymi od góry oknami poniżej okapu.

Na wieży kościelnej znajdują się dwa dzwony "Maria" i "Marcin". W XX w. zamontowano mechanizm wygrywający na dzwonach melodie "Barkę" na Anioł Pański i kolędy w Boże Narodzenie. 19 sierpnia 2008 roku papież Benedykt XVI podniósł kościół do rangi Bazyliki Mniejszej. Świątynia jest sanktuarium Pana Jezusa Konającego pod wezwaniem św. Marcina. Św. Marcin rozcinający mieczem swój płaszcz jest w herbie miasta Pacanów.