Drewniany kościół, d. cerkiew greckokatolicka (ok. 1920). Drewnianą cerkiew greckokatolicką ufundował na początku XX wieku ówczesny właściciel wsi Stanisław Nowosielski. Fundator zastrzegł prawo do korzystania z tej świątyni przez okolicznych katolików. Ten zapis, zachowany w dawnych aktach, po wielu dziesiątkach lat, wykorzystany został przez katolików do przejęcia świątyni.

Kościół jest orientowaną, trójdzielną budowlą drewnianą. Zbudowany został na podmurówce na planie krzyża greckiego. Ściany tej niewielkiej budowli obite są pionowymi deskami w formie boazerii. Na przecięciu naw, na ośmiobocznym bębnie umieszczona została kopuła z sygnaturką, którą adorują dwie małe wieżyczki posadowione nad prezbiterium i babińcem. Przy wejściu do kościoła wybudowany jest ganek, którego daszek łączy się z okapem biegnącym wokół całej świątyni. Wewnętrzne ściany kościoła pokryte są kasetonową boazerią. Ołtarze w stylu późnego baroku. Prawdopodobnie ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku i sprowadzony został tu z innej świątyni.

Po II wojnie władze komunistyczne wykorzystywały świątynię jako magazyn nawozów sztucznych. Wierni walcząc o odzyskanie świątyni nie dokonywali tutaj zakupów, a przed wejściem organizowali msze polowe.