Pierwsze wzmianki o kościele w Parnowie pochodzą z 1319 roku i zamieszczone są w dokumencie dotyczącym sporu granicznego pomiędzy opactwem w Dargun a Heydebreckiem. Nie wiadomo jednak czy w tym czasie kościół istniał w obecnym miejscu i formie. Prawdopodobnie kościół w obecnej postaci funkcjonuje od XV w. Od 1551 roku był to kościół filiarny gminy luterańskiej w Cieszynie.

Od 1945 roku budynek należy do Kościoła Rzymsko-Katolickiego i podlega pod parafię w Biesiekierzu. Wewnątrz kościoła znajduje się zabytkowe wyposażenie w postaci barokowej ambony z XVIII w., empory organowej z XV w., mosiężne żyrandole z XVIII w. oraz gotycki dzwon z miniskułowym napisem.

Kościół jest budynkiem murowanym z cegły i polnego kamienia, orientowanym, jednonawowym, oszkarpowanym na zewnątrz. Wejście od strony zachodniej przebiega przez wieżę o charakterze obronnym. Przy kościele znajdują się katolicki cmentarz i ogrodzenie również pochodzące z XV w.