Stojący na skraju wsi kościół pochodzi z końca XVII w. Był kaplicą grobową rodu Glasenapp, właścicieli okolicznych dóbr. Usytuowany na wzniesieniu, otoczony niskim kamiennym murem i starymi drzewami, nie odróżnia się od innych wiejskich kościołów Pomorza.

Jak się okazuje, znajdująca się pod posadzką krypta ma mikroklimat podobny m.in. do tego w podziemiach świętokrzyskich. W niezdewastowanych barokowych trumnach z lat 1647-1710 spoczywają zmumifikowane szczątki dawnych dziedziców Białowąsa.