Jezioro Dąbie to dawna zatoka Morza Bałtyckiego, to do niej wpływały niegdyś wody praOdry. Jej płytka, ale rozległa przestrzeń ulegała naturalnym procesom akumulacji osadów. Ich sprawcą była w głównym stopniu Ina, której narastająca delta doprowadziła do niemal całkowitego odcięcia części zatoki i powstania jeziora. Dziś Dąbie łączy się z Zalewem Szczecińskim poprzez koryto Odry - Domiążę.

Z powierzchnią 56 km² Dąbie znajduje się pod względem wielkości na czwartym miejscu wśród polskich jezior. Jego średnia głębokość niewiele przekracza 3 m, ale nie przeszkadza to w uznaniu akwenu za jedyne w kraju jezioro dostępne dla statków pełnomorskich. Pogłębiany tor wodny pomiędzy zachodnim - szczecińskim brzegiem a wodno-błotno-leśnymi wyspami Dębiną, Czarnołęką i Mewią przemierzają oceaniczne jednostki w drodze do portowych nabrzeży. Tędy kieruje swój główny nurt Odra.

W północnej części jeziora pomiędzy brzegiem a wyspą Mewią leży na dnie potężny wrak - kadłub betonowca "Ulrich Finsterwalde" (bliźniak "Karla" spod Międzyzdrojów). Zatopiony przez Niemców w 1945 r., blokował tor wodny na podejściu do Szczecina. Po wojnie podniesiono go i odholowano na jezioro Dąbie, po czym ponownie osadzono na dnie. Ponad powierzchnię wody wystaje znaczna część potężnego wraku, mająca ok. 90 m długości i 15 m szerokości. Jest betonową wyspą zamieszkiwaną przez wodne ptactwo.