Podobno była to pierwsza na świecie hydroelektrownia, której siłownia była całkowicie schowana w podwodnej partii niewielkiej zapory z betonu. Zaczęła pracę w 1936 r. Na powierzchni widać jedynie niską koronę owej zapory i przelewającą się przez nią wodę, tylko nieznacznie podpiętrzonej rzeki. Wytworzony prąd jest przesyłany podziemnym kablem do stojącego w pobliżu niewielkiego budynku. Podobno tak nietypowy kształt nadano hydroelektrowni ze względów wojskowych. Jej niewinny wygląd z powietrza miał sprawiać, że nieprzyjacielscy piloci pożałowaliby na nią bomb.

To nie tylko atrakcja turystyczna - działająca do dziś elektrownia znajduje się na południe od zabudowań Rościna. O tym, że Niemcy planowali budowę kaskady podobnych obiektów na Parsęcie, świadczą betonowe konstrukcje zlokalizowane poniżej Rościna. To nieukończona budowa bliźniaczej elektrowni, którą rozpoczęto już w latach II wojny światowej. Ze stojących wód odnogi Parsęty wystaje prawie gotowa zapora. Ściany starego zbrojonego betonu pokryte są mchem. Obiekt znajduje się w lesie, niedaleko niedawno zbudowanej obwodnicy Karlina (współrzędne geograficzne: 54°01’31,1’’N/15°52’14,6’’E).