Drewniany kościół, d. cerkiew greckokatolicka (1869). Cerkiew pw. Zaśnięcia Bogurodzicy w roku 1946 odnowiona i powiększona o zakrystię została przekazana na kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Świątynia trójdzielna o typowej budowie cerkwi łemkowskich. Prezbiterium niższe od nawy. W ścianie frontowej wieża nakryta blaszanym baniastym hełmem. Świątynię nakrywa dwuspadowy dach z dwiema wieżyczkami na sygnaturkę, które przykryte są hełmami tego samego kształtu co na wieży. Stropy w świątyni płaskie polichromowane. Na ścianach polichromie figuralne oraz o motywach architektonicznych. Malowidła te pochodzą z XIX wieku. Zachował się częściowy ikonostas.

Przed kościołem wolno stojąca murowana na planie ośmiokąta dzwonnica nie jest użytkowana. Dzwony zawieszone są na współczesnej konstrukcji metalowej obok kościoła.