Niewiarowscy z Niewiarowa, herbu Półkozic, zakupili wieś Jodłownik od Jakuba Lubomirskiego w i ufundowali w 1585 r. drewniany kościółek, który długo pełnił rolę kościoła parafialnego. Po wybudowaniu obok nowego, murowanego przestano w nim odprawiać nabożeństwa.

Z kościółkiem związana jest przypowieść mówiąca, że fundator, Przecław Niewiarowski, postanowił zapisać majątek zakonowi, który wyprawi mu wystawny pogrzeb. Konkurowały dwa pobliskie zakony: cystersi ze Szczyrzyca i dominikanie z Krakowa. Powstał spór i rywalizacja. Za prawowitych spadkobierców uważali się cystersi i oni zaraz po śmierci Niewiarowskiego zaczęli przygotowywać pogrzeb. Dominikanie nie odpuścili i nocą wykradli zwłoki, przewieźli do Krakowa, by tam urządzić pochówek i w ten sposób przejąć pieczę nad kościołem.

Świątynia była w rękach dominikanów do czasu konfiskaty majątku przez rząd austriacki w 1782 r. W 1869 r. został przejęty przez cystersów ze Szczyrzyca. Obecnie zajmują się nim mieszkające w sąsiedztwie siostry dominikanki, które czasami udostępniają go do zwiedzania.