Dwór w Stryszowie leży u stóp góry Chełm w paśmie Beskidu Makowskiego i jest jednym z ciekawszych zabytków tego typu w okolicy. Wzniesiony w XVI wieku przez ówczesnego właściciela Stryszowa Adama Suskiego jako dwór obronny. Na początku wieku XVII właścicielami został ród Wilkońskich herbu Odrowąż. Antoni Wilkowski, stolnik kamieniecki, dokonał ostatecznej przebudowy dworu nadając mu cechy barokowe.

W 1739 r.pożar, który nawiedził Stryszów zniszczył dwór częściowo i odbudowujący go Kazimierz Wilkowski herbu Odrowąż, chorąży Księstwa Zatorskiego, odtworzył budowlę zmieniając jej charakter nadając cechy rezydencji wiejskiej. Kolejno dwór zakupił Józef Franciszek Gorszczyńskiego, syndyk klasztoru Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej, który w kolejnej przebudowie zmienił wystrój wnętrz, postawił oficynę i zabudowania gospodarcze oraz urządził park w stylu angielskim.

Po jego śmierci majątkiem władał syn Julian, a następnie córka Rozalia, żona hrabiego Franciszka Łubieńskiego herbu Pomian, którzy byli jego właścicielami do II wojny światowej. W okresie okupacji okupant założył w dworze szkołę powszechną szkolącą rolników na kursach zawodowych. Po wojnie majątek podlegał parcelacji, dom z zabudowaniami gospodarczymi przekazano w użytkowanie utworzonemu PGR-owi, a park zlikwidowano. Końcem lat 50-tych nakładami państwowymi budynek wyremontowano i na mocy zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki przekazano Muzeum na Wawelu, gdzie pełni rolę placówki muzealnej, oddział Zamku Królewskiego na Wawelu.