Manierystyczno-barokowy zespół klasztorny bernardynów ufundował w latach 1603-1609 Mikołaj Zebrzydowski. Najważniejszym obiektem kompleksu jest kościół Matki Boskiej Anielskiej, rozbudowany w 1702 r. przez Czartoryskich, z trzema kopułowymi kaplicami: MB Cudownej (z lat 1658-1667), św. Antoniego Padewskiego (z 1687 r.) i Niepokalanego Poczęcia NMP (z 1749 r.). Wewnątrz kościoła szczególnie warto zobaczyć polichromię wykonaną w XX w. przez Włodzimierza Tetmajera. Klasztor był wielokrotnie rozbudowywany, obecnie jest trzypiętrowy, z dwoma wirydarzami i pięcioma bastionami. Dziedziniec odpustowy z 1624 r., zwany Rajskim Placem, otoczony jest krużgankami, w narożach znajdują się kaplice św. Anny i MB Bolesnej.