Jadąc w kierunku przejścia granicznego w Boboszowie mijamy wioskę Roztoki. Wieś, choć mała to długą historią się szczyci, bowiem pierwsze pisane wzmianki o niej pochodzą aż z 1358 roku. Ciężkie dni przeżywała w 1428 roku podczas najazdu Husytów. Ciężkie też w 1643, gdy zniszczyli ją Szwedzi. Ale przyznać należy, że wieś jest zahartowana, bowiem w kolejnych wiekach może nie tyle najazdy, co tragiczne powodzie dokonywały spustoszeń. Ulewne deszcze w 1827 roku spowodowały śmierć 11 osób i zniszczenie okolicy. Mocno w pamięci tkwi niedawna powódź z lipca 1997, kiedy znowu Roztoki i inne miejscowości w pobliżu niebywale ucierpiały. Za to milszym dla mieszkańców był rok 1875, kiedy to uruchomiono przystanek osobowy Roztoki Bystrzyckie wraz z otwarciem linii kolejowej Bystrzyca Kłodzka – Międzylesie. Pociągi jeżdżą tędy po dziś dzień, ale niestety budynek stacyjny został zamknięty i chyli się ku ruinie. W początkach wieś należała do rodu, którego nazwiska nie znamy, potem była własnością rodziny Tschirnhausów a w 1653 roku jako wiano latorośli tejże rodziny Roztoki przeszły w posiadanie Althannów i są częścią dóbr międzyleskich. Rzeczą osobliwą jest fakt, że Roztoki po dziś dzień mają ten sam, pierwotny układ przestrzenny. Cennym obiektem jest murowany dwór o dwóch kondygnacjach z atrakcyjną dekoracją sgraffitową,. Zbudował go w stylu renesansowym, na terenie swojego folwarku Daniel von Tschirnhaus w 1569 roku, o czym informuje bogato zdobiony portal nad wejściem. Dwór przebudowano na przełomie XIX/XX w. i dziś ma zastosowanie jako budynek mieszkalny. Niestety nie do końca wyjaśnione sprawy własności negatywnie odbijają się na jego obliczu i budynek popada w całkowitą ruinę. (AniaiJurek)