Kościół św. Barbary sięga korzeniami starej drewnianej kaplicy, wzmiankowanej w 1595 r. Murowaną, obustronnie tynkowaną świątynię wzniesiono z łamanego kamienia wapiennego, prawdopodobnie pod koniec XVII w. Pełniła funkcje kościoła szpitalnego. Jest to budowla orientowana, jednonawowa, z nieco węższym, zamkniętym półkoliście prezbiterium oraz kwadratową kruchtą od zachodu. Dachy są dwuspadowe, kryte gontem. Ozdabia je czworoboczna drewniana wieżyczka na sygnaturkę, usytuowana pośrodku nawy. Wewnątrz kościoła warto zobaczyć trzy zachowane ołtarze: główny, klasycystyczny z 2 połowy XVIII w., z barokowym obrazem św. Barbary malowanym na płótnie, i dwa ołtarze boczne, barokowe z początku XVIII w. W lewym jest obraz św. Katarzyny z ok. 1730 r., w prawym - św. Agnieszki z 1 poł. XVIII w.