Kościół ewangelicko augsburski związany jest z ruchem zapoczątkowanym przez Marcina Lutra, który 31 października 1517r. w Wittemberdze podczas swojego wystąpienia krytykując nadużycia przybił na drzwiach kościoła zamkowego 95 tez nawołujących do odnowy kościoła powszechnego. Teorie Lutra na Śląsk Cieszyński przywieźli z Dolnego Śląska i Krakowa kupcy i studenci. Hasła szybko rozpropagowano i zyskały wielu zwolenników.

W XVI wieku w Jaworzu istniała już parafia ewangelicka, której życie toczyło się wokół drewnianego kościółka. Zapoczątkowana soborem trydenckim kontrreformacja dotarła tutaj i kościół w Jaworzu stał się na powrót kościołem katolickim, a pozbawieni świątyni ewangelicy zmuszeni byli w II połowie XVII wieku odbywać nabożeństwa potajemnie w zorganizowanych prowizorycznych kościołach polowych na Równicy, w Bukowej, Lesznej Górnej, Cygańskim Lesie w Bielsku, czy na górze Wysokie w Jaworzu, gdzie do tej pory istnieją kamienne ołtarze pamiętające te czasy.

Po wydaniu przez Franciszka Józefa I tzw. Pakietu Tolerancyjnego ówczesny właściciel Jaworza baron Jerzy Ludwik Laszowski podarował ziemię oraz większość materiału na budowę kościoła ewangelickiego. W latach 1782-1786 wybudowano zgodnie z założeniami Patentu Tolerancyjnego dom modlitwy bez wieży, którą dobudowano do 1852r., a do 1876r. wybudowano ewangelicka szkołę murowaną. W latach 1909 – 1912 kościół został rozbudowany i całkowicie przebudowany oraz nadano mu charakterystyczne cechy neorokokowe.