Nieopodal kościoła św. Joachima i osiedla przy ulicy Długosza w Zagórzu można natrafić na niepozorny pagórek porośnięty drzewami i krzewami. Podstawa pagórka ma kształt zbliżony do koła o średnicy 23-25 m. Otacza go szeroka na cztery metry fosa, która zasilana była wodą ze źródła Potoku Zagórskiego bijącego u podnóża pagórka. Ujęte w betonową cembrowinę źródełko warto zobaczyć, jest w dalszym ciągu czynne.

W rejonie wzgórza, na którym prawdopodobnie istniał niegdyś gródek rycerski, archeolodzy natrafili na ciekawe miejsce z pozostałościami wczesnośredniowiecznej osady. Odkrycie potwierdziło tezę o istnieniu na tym terenie (począwszy od XII w.) dużego ośrodka hutnictwa srebra i ołowiu. Podczas rozpoczętych latem 2009 roku wykopalisk natrafiono tu na bardzo bogatą warstwę kulturową, w której znaleziono duże ilości ceramiki, fragmentów naczyń, w tym naczyń szkliwionych. Wstępnie ich pochodzenie oceniono na XII i XIII w. Odkryto też fragmenty pieca hutniczego do wytopu srebra i ołowiu, duże ilości żużli, wytopiony ołów oraz dysze do sztucznego nawiewu.

Jest to kolejna już osada wczesnośredniowieczna, świadcząca o istnieniu ogromnego ośrodka hutnictwa srebra i ołowiu w rejonie dzisiejszego Zagłębia. Do tej pory takie osady znalezione zostały w Dąbrowie Górniczej Łośniu, Dąbrowie Górniczej Strzemieszycach, a także Przeczycach i Siewierzu.