Budynek Szkoły Realnej i Przemysłowej w Bielsku Białej powstał w latach 1873-1874, zbudowano go w stylu neorenesansowym na planie litery E. Budowla powstała na cześć cesarzowej Elizabeth, żony cesarza Franciszka Józefa I . Początkowo umieszczono w nim Szkołę Realną, Gimnazjum Męskie i w suterynie Państwową Szkołę Przemysłową. Całość nazwano Szkołami Średnimi ( Deutsche Mittelschule).

Od 1918r. mieściła się tutaj elitarna niemiecka szkoła średnia, przeznaczona głownie dla młodzieży pochodzącej z zamożnych mieszczańskich rodzin niemieckich i żydowskich, z językiem wykładowym niemieckim. Od 1926 do 1939 r. wprowadzano jednostkowo klasy z językiem polskim. W latach 1939-1945 była tu wyłącznie niemiecka szkoła średnia. Z dniem 3 września 1939r. okupant niemiecki wprowadził swoją administrację tworząc Szkołę Inżynierską tzw. Ingenieurschule. Poza powrotem jako języka niemieckiego jako administracyjnego i wykładowego niewiele się zmieniło. Programowo nauczano wg. poprzednio ustalonych zadań. Po wyzwoleniu miasta, z racji bliskości frontu, budynek zajęty został przez wojsko na cele szpitala frontowego.

W dniu 12 października 1945 r. szkoła wróciła do budynku przy ul. Sixta i rozpoczęła kształcenie kadr do powojennego przemysłu. W 1950 r. zlikwidowana została Państwowa Szkoła Przemysłowa i w jej miejsce utworzono Technikum Mechaniczno-Elektryczne, a później Zespół Szkół Elektronicznych, Elektrycznych i Mechanicznych oddając pod jego siedzibę budynek przy ul. Słowackiego 24, a przy ul. Sixta pozostawiając Technikum Włókiennicze.