Kościół stanowi najstarszy zabytek miasta. Powstał w wyniku połączenia dwunawowej wczesnogotyckiej hali z lat 1265-1275 i trójnawowego prezbiterium późnogotyckiego z lat 1477- 1504. W kościele sąsiadują ze sobą elementy gotyckie, renesansowe, barokowe i rokokowe. Do najstarszych zabytków we wnętrzu należą: gotycki drewniany krucyfiks (XV w.), kamienne sakramentarium obok ołtarza głównego (XV w.) oraz kamienna ambona (1595). Ołtarz główny z rzeźbami świętych i aniołów naturalnej wielkości pochodzi z 1703 r. Obok kościoła stoi kamienna dzwonnica z XV w.