Powstał w 1816 r. i został przebudowany w 1863 r., gdy uzyskał częściowo neogotyckie formy. Budowla założona została na planie prostokąta z dostawionymi basztami i alkierzami, flankującymi ryzalit wejściowy w parterze, mający postać podcienia podtrzymującego taras na piętrze. Okna i portale są w większości prostokątne, w opaskach. Pałac nakryty jest łamanym dachem naczółkowym z 8-boczną sygnaturką z prześwitem na kalenicy. Wieńczy ją iglicowy hełm.

Przy zabytku znajdują się pozostałości ogrodu, a z tyłu przebudowane zabudowania folwarczne.