Wzniesiony w 1734 r. pałac, po którym dziś pozostały tylko ruiny, był niegdyś jedną z najcenniejszych i najokazalszych rezydencji na obszarze Gór Kaczawskich. Reprezentował styl dojrzałego baroku z widocznymi wpływami wiedeńskimi. Była to budowla trzykondygnacyjna, założona na prostokącie o 15 osiach okiennych, z niewielkimi skrzydłami bocznymi, przykryta mansardowych dachem.

Pałac otoczony był parkiem krajobrazowym założonym na początku XIX w. Niegdyś znajdował się w nim staw i budowle ogrodowe. Warto zobaczyć leżące nieopodal pałacu i pochodzące z XIX w. rozległe zabudowania folwarczne zgrupowane wokół wydłużonego, nieregularnego dziedzińca.